Συγκλονίζει ο Μάθιου Πέρι, ο οποίος μίλησε στο «People» για τον εθισμό του στα ναρκωτικά και τον αλκοολισμό, με αφορμή ένα βιβλίο που έγραψε και το οποίο θα κυκλοφορήσει στις αρχές Νοεμβρίου.
«Ήθελα να μιλήσω όταν πλέον θα ένιωθα σίγουρος για τον εαυτό μου, ότι δεν θα επέστρεφα ξανά στην σκοτεινή πλευρά», αναφέρει ο 53χρονος ηθοποιός που έγινε παγκοσμίως γνωστός από τον ρόλο του στα «Φιλαράκια», όπου υποδύθηκε τον Τσάντλερ.
«Έπρεπε να περιμένω μέχρι να είμαι νηφάλιος και μακριά από την ‘’ασθένεια’’ του αλκοολισμού και του εθισμού, για να τα γράψω όλα. Και το κυριότερο ήταν ότι ήμουν αρκετά σίγουρος ότι θα βοηθούσε κι άλλους ανθρώπους», ανέφερε.
Ο Πέρι προχώρησε και σε μια συγκλονιστική αποκάλυψη, καθώς είπε ότι πριν από μερικά χρόνια, όταν ήταν 49 ετών παραλίγο να πεθάνει όταν υπέστη διάτρηση παχέος εντέρου από υπερβολική χρήση οπιοειδών. Πέρασε δύο εβδομάδες σε κώμα και πέντε μήνες στο νοσοκομείο και χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει σάκο κολοστομίας για εννέα μήνες. «Οι γιατροί είπαν στην οικογένειά μου ότι είχα 2% πιθανότητες να ζήσω», αναφέρει.
Όταν ο Πέρι πήγε για πρώτη φορά στο κάστινγκ για τα «Φιλαράκια» ήταν 24 ετών και ο εθισμός του στο αλκοόλ είχε μόλις αρχίσει να βγαίνει στην επιφάνεια. «Μπορούσα να το χειριστώ, κατά κάποιο τρόπο. Ωστόσο, όταν έφτασα στα 34 μου, είχα πραγματικά μπλέξει σε πολλά προβλήματα», σημειώνει. «Όμως υπήρχαν χρόνια που ήμουν νηφάλιος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Η 9η σεζόν ήταν η χρονιά, που ήμουν νηφάλιος. Και μαντέψτε ποια σεζόν πήρα υποψηφιότητα για καλύτερος ηθοποιός; Έλεγα: ‘’Αυτό πρέπει να λέει κάτι’’».
«Δεν ήξερα πώς να σταματήσω», εξομολογείται. «Αν ερχόταν η αστυνομία στο σπίτι μου και έλεγε, “Αν πιεις απόψε, θα σε πάμε φυλακή”, θα άρχιζα να μαζεύω τα πράγματά μου. Δεν μπορούσα να σταματήσω γιατί η ασθένεια και ο εθισμός είναι σταδιακά πράγματα. Έτσι όσο μεγαλώνεις, γίνεται όλο και χειρότερο».
Αν και ο Πέρι προσπαθούσε να κρύψει την κατάστασή του, οι δραματικές αλλαγές στην εμφάνισή του κάθε χρόνο αντανακλούσαν την κατάσταση της νηφαλιότητάς του. Οι φίλοι του και συμπρωταγωνιστές του στα «Φιλαράκια», όπως λέει, έδειξαν κατανόηση και υπομονή. «Είναι σαν τους πιγκουίνους. Οι πιγκουίνοι, στη φύση, όταν κάποιος είναι άρρωστος ή όταν κάποιος είναι τραυματισμένος, οι άλλοι πιγκουίνοι τον περιβάλλουν και τον στηρίζουν. Περπατούν γύρω του μέχρι ο πιγκουίνος να μπορέσει να περπατήσει μόνος του. Κάπως έτσι έκαναν και οι ηθοποιοί για μένα».
Ο Μάθιου Πέρι αναφέρει ότι έχει πάει 15 φορές σε κέντρο αποτοξίνωσης όλα αυτά τα χρόνια και πλέον γνωρίζει πώς να παραμείνει νηφάλιος. «Είμαι αρκετά υγιής τώρα», λέει και αστειεύεται: «Δεν πρέπει να πηγαίνω στο γυμναστήριο πολύ, γιατί δεν θέλω να μπορώ να παίζω μόνο υπερήρωες. Αλλά όχι, είμαι αρκετά υγιής αυτή τη στιγμή».
Επίσης, ο ηθοποιός αποκαλύπτει ότι έχει κάνει 14 χειρουργικές επεμβάσεις στο στομάχι του μέχρι στιγμής. «Είναι πολλές οι υπενθυμίσεις για να παραμείνω νηφάλιος. Το μόνο που έχω να κάνω είναι να κοιτάξω το σώμα μου», προσθέτει.
Ποιο ήταν το κίνητρό του για να σταματήσει να παίρνει ναρκωτικά; «Ο θεραπευτής μου», απαντά ο γνωστός ηθοποιός. «Την επόμενη φορά που θα σκεφτείς να πάρεις Oxycontin, σκέψου ότι θα έχεις μια σακούλα κολοστομίας για το υπόλοιπο της ζωής σου», θυμάται να του λέει. «Και ένα μικρό παράθυρο άνοιξε, σύρθηκα μέσα από αυτό και δεν θέλω πλέον Oxycontin».
Τώρα ο Μάθιου Πέρι δηλώνει ότι είναι πιο αποφασισμένος από ποτέ να προσπαθήσει να βοηθήσει και άλλους που έχουν παλέψει με τον εθισμό. «Υπήρχαν πέντε άτομα που συνδέθηκαν με ένα μηχάνημα ECMO (σ.σ.μηχάνημα που υποκαθιστά με τη λειτουργία του, τόσο την καρδιακή, όσο και την αναπνευστική λειτουργία του ασθενούς) εκείνο το βράδυ και οι άλλοι τέσσερις πέθαναν και εγώ επέζησα», λέει. «Λοιπόν, το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί; Γιατί εγώ; Πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος».
Για όσους διάβασαν το βιβλίο αναφέρει: «Νομίζω ότι θα εκπλαγούν με το πόσο άσχημη ήταν η κατάσταση κάποιες στιγμές, και πόσο κοντά στον θάνατο έφτασα», λέει. «Λέω στο βιβλίο ότι αν πέθαινα, θα σόκαρα τους ανθρώπους, αλλά η είδηση δεν αποτελούσε έκπληξη για κανέναν. Και είναι πολύ τρομακτικό πράγμα, να ζεις με αυτή την ιδέα. Έτσι ελπίζω ότι οι άνθρωποι θα σχετιστούν με αυτό και θα μάθουν ότι αυτή η ασθένεια επιτίθεται σε όλους. Δεν έχει σημασία αν είσαι επιτυχημένος ή όχι, η ασθένεια δεν νοιάζεται ποιος είσαι».
